De Amerikaanse filmmaker Conner Griffith staat bekend om experimentele werken met perspectief verschuivende verkenningen van alledaagse taferelen en objecten. Voor Still Life verzamelde en choreografeerde hij een duizelingwekkende dans van meer dan 1000 gravures uit de 19de eeuw - van bloemen tot theepotten en amfibieën. De resulterende short verkent het filosofische idee dat, zoals Griffith het formuleert, "we leven in een wereld van objecten en een wereld van objecten leeft in ons". Het resultaat is een indrukwekkende en raadselachtige meditatie over het bewustzijn, zowel in beeld als geluid. Opgelet rond 3'53" schijnt even het licht uit te gaan maar dat is niet zo, weldra komt 'het oog' in beeld. Let ook op de prachtige klankband, meesterwerkje! Regisseur: Conner Griffith (tekst: Aeon Video en Gmt) Bezoek zijn website!
https://www.connergriffith.com/
Conner Griffith is an experimental filmmaker and editor living in Los Angeles. His process often involves working with collections to explore the universal stories that can emerge from visual choreography and the relationship between sound and image. Conner’s films have screened at Slamdance, GLAS animation festival, and Ottawa International animation festival, and have been featured in The Atlantic, National Geographic, and WIRED. (website Conner Griffith)
We hebben het duidelijk over ‘bewustzijn’ (consciousness), over ‘kijken (waarnemen in het algemeen) een geliefd onderwerp in dit blog waarin de nog kinderlijke ‘veelheid’ een weg zoekt naar de talrijke wegen van ons bewustzijn waarin we de werkelijkheid in al haar facetten kunnen ervaren en haar mee vorm geven of bevragen op de ons eigen manier. Geen theorie, de vele verschillenden zijn bekend en door iedereen te raadplegen, maar enkele beelden die makkelijk door de lezer(es)-kijker kunnen worden aangevuld of uitgeprobeerd. Uit eigen ervaring.
Jan Wolkers - Wintervitrines achter het gras terwijl de herfst voor de deur stond met deze hand als een inktvlek probeerde ik de zon stil te zetten geen geluid brak meer door van achter de glazen barrière volière van ijs en chroom waar je witte hand in zweefde als een meeuw die de kust verlaat als een berijpte boom zo hangen vanavond mijn betraande ogen in je afscheid
Zoals ook de aarzeling van de lente nu. Maar al leef je zelf niet buiten, het licht komt wel binnen. Het schrijft op de tegelmuur van de badkamer, verlicht de zachte zeep, blijft niet lang, rust nog even op het flesje handwas en schaduwt een prachtige vorm van een snel paaskonijn in de wastafel.
Ik heb ze niet verzonnen, net als Wolkers vertrok ik van een ervaring, al haak ik mijn beelden nog niet aan een emotie. Ze hebben immers geen verklaring nodig, maar het kan. Een schets, een aanzet, het kan nog allerlei richtingen uit
Schrijft namiddagzon morsetekens op de tegelmuur: in onschuld handen wassen kan niet meer, maar met granaatappel-rood de paashaas uit de lavabo lokken en tot het donker wordt buiten spelen?
En ook dit mag misschien helpen.
Can you feel it Now that spring has come And it's time to live in the Scattered sun Waiting for the sun Waiting for the sun Waiting for the sun
Petra Reece was born in Holland and emigrated to Australia with her family. Her father and brother both artists, worked making and restoring stained glass. Petra graduated with a B.A. and post graduate diploma at the Phillip Institute of Technology. "I am not a single subject painter ... whatever moves me enough will eventually be translated onto canvas. An old photo, a glimpse in the street, a shape, a colour, clouds, the sea, a vague memory.'
LANG GELEDEN
Lang geleden, de hemel was nog hoog en leeg,
de dagen nog lang en oneindig
op een middag vielen er woorden naar beneden,
buitelden om me heen:
slakkengang, achterban, dwarsverband, handlanger,
handgemeen…
ik greep ze beet,
liet ze in mijn handen spartelen en kronkelen,
knoopte ze aan elkaar en maakte ze weer los,
liet ze friemelen en foezelen
en even plotseling als ze waren gekomen
waren ze weer verdwenen, was de hemel weer leeg
maar ik wist toen – ik weet het nog goed:
zo zal mijn leven zijn!
En mijn oorlog werd mijn vrede
en de zon, mijn zon, verscheen
als ik hem dat vroeg.
Toon Tellegen (2023) Langs een helling Querido, 51blz. € 18,99. ISBN 9789021476674
Zo. Dat was een greep uit onze collectie ‘objecten’, ‘still live’. Je kunt er alle kanten mee uit: verder zoeken, bundel aanschaffen, zelf beginnen met.. Het zal een kwestie van kijken en luisteren zijn. En de zon zal verschijnen, jouw zon, maar je moet het haar (hem in NL) vragen, dat wel. Ik neem je nog even mee naar een helling.
LANGS EEN HELLING – Ik glijd zo langzaam langs een helling naar beneden dat het lijkt alsof ik stil sta, zoals de kleine wijzer van mijn horloge lijkt stil te staan, hoe goed ik ook kijk – soms denk ik zelfs dat ik weer terugglijd, terug naar boven, terug naar waar ik lang geleden was, naar de donkere wolken die daar nog altijd hangen, naar de zon die daar nog altijd schijnt. Toon Tellegen
In de stilte 