Er vielen harde woorden

zoals woorden vallen

als glazen knikkers,

of diep gekoelde stukken ijs

in doodse goede vrijdag-stilte

in scherven

aan de voeten van dobbelende soldaten liggen.

 

En zie,

geen steekgrage brokken

 noch gladde projectielen

of verbogen vijlen

vond ik in gebroken woorden

maar

het schuim van zachte golfjes die

‘ s nachts ongezien over elkaar aan land rollen,

 lucht

door wuivende handen nagelaten

bij betraande achterblijvers,

geur

van gestreken hemden waarin jij woonde,

dat waren enkele

dingen

die van harde woorden

overbleven,

 

maar vooral het open raam

met een schijfje

sterrenhemel

in het doorzichtig glas

en daarin misschien jouw vleugelslag