Geloof me, herensokken zijn babbelaars. Gehecht aan hun linker- of rechtervoet, bekijken zij van daaruit de wereld.
De rechtse heeft het over 'de stevige stap'.
De linkse steekt haar voorbij, denkt: ze overdrijft.
En weer ingehaald blijft ze even op gelijke hoogte,
-de heer begroet een passant-
en nu erg naderbij glimlacht ze met de stoere,
zegt dat ze linksbenigen heeft gekend
(-ze liegt want eergisteren lag ze nog in het sokkenrek-)
die ook wel wisten wat een stapje in de wereld was.
De sokken van de passant zwijgen wijselijk, afgezakt.
Weer op pad wijst de linkse op haar straatzicht: de wereld
ligt aan haar voet terwijl de rechtse dichtbij de huizen loopt.
Mijn verbinding met de bewoners terwijl jij avonturiert, ja het wilde
leven waarbij je toch het pluizen niet mag vergeten om nog te zwijgen
van de natte snuffelsnuit eigen aan een ordinaire straathond.
Voor een etalage wrijft de wandelaar met de rechtervoet even
achter het linkse onderbeen, enfin zegt zij terwijl de rechter
teruggekeerd in uitgangspositie zachtjes sorry mummelt. Weet je
vervolgt zij, het is waarschijnlijk de polyamide, 25% tja, maar
al is de rest volgens het etiket wel van zuiver scheerwol hoor.
Of dat belangrijk is, vraagt de linkse, ik heb het meer voor
'de huidvriendelijkheid' en of het nu het 'Argyle' patroon zou
zijn of het Burlington-logo in de zool… Toch, toch, geen enkele
voet loopt zo vlotjes als in een sok met comfort-boord, antwoordt rechts.
Edinburgh-kousen zijn de ware partner door de week.
'Ik heb die gentleman hierboven aardig horen vloeken', zegt de linkse.
'Vrouwvriendelijk kan ik hem niet noemen, heb je gezien hoe hij ons
uitzwiert en zij de boel mag opruimen! Geheel per toeval kwamen
we deze morgen aan dezelfde voet van gisteren. Zie je mij als rechtse
door het leven wandelen en jou fungeren aan de linkerkant?'
Dat bleek een vraag om over na te denken. Zeker toen de man
na het winkelen op zijn stappen terugkeerde en de linkse langs de huizen
liep terwijl het straatzicht nu voor de rechtse was. 'Orde in 't verkeer, ook
mijn zaak, zei ze dapper. De linker had het over eigendom en bezit.
Heren, zo soepel als uw sokken, moge ook uw denken zijn.
Huidvriendelijkheid echter is van groot belang.
Maar een gentleman zijn is ook mooi meegenomen.
(en leg die sokken ordelijk bij je schoenen, dankuwel)
Zo kan het ook, ja, schrijven met fantasie. Een leuk verhaal…of – als ik naar de vorm kijk – is het een gedicht?
LikeLike