Eerste van zeven kinderen was hij, Ingres, of voluit Jean-Auguste-Dominique Ingres met een vader die je best een creatieve duizendpoot kunt noemen: miniatuurschilder, beeldhouwer en musicus. Ontsnappen bleek onmogelijk zeker niet als je in Parijs ook nog Louis David als leermeester hebt.
Zijn stijl werd later nogal vlug als ‘academisch’ geklasseerd.
Het neoclassicisme was niet blind voor erotische elementen, zelfs niet in het pseudo-historisch werk dat we gisteren toonden.
Kijk maar eens naar de bevallige Thetis.  Hoe haar rechter grote teen diezelfde teen van Zeus raakt, en haar suggestieve hand op zijn schoot om van de mooie rondingen maar te zwijgen. 
Ook de arend zit er niet toevallig want in 1806 had de kunstenaar al een net zo reusachtig portret van Napoleon afgeleverd, en het is duidelijk dat Jupiter hier  het symbool van de keizer kan zijn.
Kijk naar zijn zin voor details.

Beide portretten werden op gemengde gevoelens onthaald.  Ingres trok voor vijf jaar naar Rome en zou pas terugkeren als hij gewaardeerd werd. Naar eigen zegggen.

In een boeiend werk ‘The censor and the nude: A tale of Morality and Appropriaton’ laat de auteur, Glenn Harcourt, een aantal werken zien, of tenminste wat er zou van overblijven nadat de censuur heeft toegeslagen.

This hybrid book examines the art and politics of “The Nude” in various cultural contexts, featuring books of canonical western art censored in Iran. Glenn Harcourtʼs rigorous, culturally-measured and art historical approach complements artist Pamela Josephʼs appropriation of these images as feminist critique. Harcourt’s discussion of Iranian and other Middle Eastern contemporary artists focuses on censorship tropes in portraiture, including works by Aydin Aghdashloo (Iran), Boushra Almutawakel (Yemen), Ana Lily Amirpour (Great Britain/USA), Gohar Dashti (Iran), Daryoush Gharahzad (Iran), Shadi Ghadirian (Iran), Bahman Ghobadi (Iranian Kurdistan), Tanya Habjouqa (Jordan), Katayoun Karami (Iran), Hoda Katebi (USA), Simin Keramati (Iran/Canada), Mohsen Makhmalbaf (Iran/ Great Britain), Shohreh Mehran (Iran), Houman Mortazavi (Iran), Manijeh Sehhi (Iran), and Newsha Tavakolian (Iran/USA).

From the Introduction by Glenn Harcourt:
Of all the topographies that exist in the world, that of the human body is perhaps the most relentlessly contested—both the actual body comprising flesh and blood, and the virtual body as it is written and visualized in representation. This is true of the body both male and female, and of the body both clothed and unclothed. Issues of personal and cultural identity; of sexual and theological politics; of religious and political ideology are all articulated in terms of the body and its represented image. The body as it is lived and pictured serves both to instantiate and to adjudicate cultural norms as well as to facilitate their transgression. It motivates desire, fashion, and pornography. Its representation serves as a measure of artistic skill, of fealty to pictorial tradition, or of commitment to innovation and revolution.

Het boek is nog te koop tegen diverse prijzen, gaande van 130 tot 26,50 euro. Even uitkijken dus.

The Artist, the Censor, and the Nude: A Tale of Morality and Appropriation
Author: Glenn Harcourt Dppelhous Press 2017