Dit mooie werk van de Vlaming-Nederlander Gerard Jacobs (1865-1958) kochten we in Duitsland op een belangrijke kasteelveiling.

Gerard Jacobs, Antwerpenaar, stamde uit een artistieke familie en deed zijn studies aan de academie van Antwerpen. Hij schilderde portretten, interieurs, stemmige landschappen en dat in een post-impressionistische sfeer. Als lid van de kunstenaarsgroep ‘Als ik kan’ woonde hij circa 1903 op de Schoenmarkt, later in de Nationale straat en daarna Nachtegalenlaan, 9 in Berchem.

In 1914 week hij uit naar Nederland en vestigde hij zich in Vlissingen waar hij zijn verdere leven zou blijven wonen.
Hij huwde er met een van zijn leerlingen Josephine Hendrickx, vond in deze liefde zijn optimisme terug en organiseerde later de kunstbeweging ‘Het Zuiden’.

De intensiteit van het licht, de luminositeit van de atmosfeer, ze zijn volgens de kunstenaar aan een bepaalde plaats gebonden.
Hij en een aantal van zijn leerlingen worden bij de Scheldeluministen gerekend, een beweging die zich volgens de dichter Verhaeren van Antwerpen over Terneuzen naar Vlissingen uitstrekte.

Dit kleine werk in zijn kostbare eigentijdse kader is daar een schitterend voorbeeld van.
Het is avond. Een avond die zich in en boven de zee in verschillende tonaliteiten zichtbaar maakt.
De werkelijkheid lost zich op in driftige en toch verstillende kleuren, in een voortdurend lichtspel waar de tijd zijn betekenis verliest.

Olie op een houten plaat.
22,7 cm x 35,5 cm
Onderaan rechts gesigneerd.
Eigentijds prachtige kader die nog meer licht naar het schilderij trekt. (lichtjes beschadigd)

De kunstcriticus van de Vlissingsche Courant beschreef zijn kennismaking met Jacobs als
volgt:

“In al zijn werken ligt iets rustigs, geheel in overeenstemming met het voorkomen van den schilder, een eenvoudig en kalm man.” Achter dit kalm voorkomen ging echter een gedreven persoonlijkheid schuil die al een jaar na zijn aankomst een expositie met twintig andere, zowel Belgische als Nederlandse kunstenaars, wist te organiseren. De pers in het niet bezette gedeelte van België claimde Jacobs, want in hem zag men de leider van een nationale artistieke beweging.

De meester had in korte tijd 26 leerlingen om zich heen weten te verzamelen die hij met groot geduld, tegen een geringe vergoeding, de eersteprincipes van het schilderen bijbracht. Hij gaf ze les in zijn pand aan de boulevard Evertsen waar hij in de voorkamer zijn atelier had ingericht. Een Belgische journalist gaf van dat atelier een treffende sfeertekening. “On pénètre dans un petit salon comme dans une sanctuaire de piété artistique; au fond, un lourde tapisserie cache un atelier de peintre; en Ia soulevant, on voit devant soi toute une mer ensoleillé.“

Onze antiekzaak is intussentijd beëindigd, de schoonheid blijft.