Alsof je straks, bij ’t vallen van de nacht
thuiskomt,
en ik de buitenlucht in je krullen
ruiken zal
als ik je zachte wangen kus, lief.

Alsof je in de vroegte van de dag
thuiskomt,
en ik het donker in je ogen
zal zien
als ik je lippen kus, lief.

Alsof je in de zwaarte van de middag
thuiskomt,
en ik de kromming van je armen
voelen zal
als ik omarmd je zwijgen hoor, lief.

Zo wacht ik de dood voorbij.