In het fragiele fotografische beeld waar meestal in onderdelen van minuten en seconden wordt gerekend vond fotografe Gay Block, Houston 1942, telkens weer nieuwe mogelijkheden om de wordings-geschiedenis van mensen in beeld te brengen. Meestal begon ze niet ver van huis, portretten van haar eigen Joodse community in Houston, later volgden portretten van ‘The jews of the South Beach in Miami’ (1982-1985)
Haar meest prestigieuze werk: ‘Rescuers: Portraits of Moral Courage in the Holocaust—(with writer Malka Drucker) waarin ze Christenen portretteerde in Europa die met gevaar van hun leven Joodse kinderen hadden opgevangen tijdens de laatste wereldoorlog.
Adele Defarges, France
In deze bijdrage echter wil ik vooral het project uit 1981 belichten:
In 1981 I returned to the summer camp I had attended in the fifties to visit my daughter during her last of seven summers there. Curious to see what the girls were like, I got permission to stay a week to photograph the campers. Who were these girls? What did they talk about? Had it been a mistake to send Alison to a camp of privileged girls? What values had she learned there?
As I looked at the girls through my lens, however, none of these questions entered my mind. Instead, I became fascinated with what they looked like. I loved the innocence and promise in their faces. I saw in them what I imagined as their future selves, the wives and mothers they would become. Or would they?
All I wanted to do was photograph! I saw them as totally beautiful – all of them! I printed the images, had exhibits, but continued to need to know who they were.
In 2006, 25 years later I decided to look for them – my daughter Alison did the research – and visited 65 of these women all over the country, asking, as usual, about their values, what was important to them. They were 33-40-year-olds. Telling you what I learned would make this very long indeed! I did do a 50-minute film about this work called Camp Girls.
I had a new set of unspoken questions because my own life had changed so dramatically three years earlier: I had left my marriage and begun my life as a lesbian. As I looked into the girls’ eyes I wondered about their future choices, but I never asked any questions.
In de confrontaties van foto’s tussen 15 en 33-40 jaar ligt de wording waarover ze in de film vertellen. Maar ook zonder hun commentaren zijn de beeldenkoppels met de tijdssprong een aanvulling van elkaar, vormen ze bij de kijker een serie onzichtbare beelden waarin het jonge meisje een volwassen vrouw wordt, een parcours dat niet zonder brokken wordt gereden zoals uit de film blijkt. De onzichtbare wording met alleen het vertrek- en het voorlopige eindpunt heffen het statische van een snapshot op, laten ons de volwassen vrouwen bekijken met de verwondering waarin verschillen en gelijkenissen een belangrijk bestanddeel vormen. De eigenlijke wording volgen we in hun verhalen.
Het volledige werk van Gay Block vind je op haar website hier vermeld. Bezoek ten zeerste aangeraden. Bekijk daar de foto’s in groot formaat.
“Portraiture for me has always been so personal. I never felt that I was out to advance the medium. It wasn’t about photography for me; it has always been about the people.”
In de stilte 