In traag vloeipapier trekt de nacht witjes weg, blijft nog
in enkele vouwen van je kleren over een zetel liggen, ook
in je ogen, groen licht voor een eerste glimlach, dit
is planeet aarde zeg ik, en mijn lippen komen aan land
op de ronding van je schouder, hoofd tegen hoofd sluiten
wij gelijktijdig weer de ogen, terugkeer uitgesloten: het
herexamen van een kalenderdag, dubbelagent van plicht
en droom loopt tegen de lampen van de rozerode bedrieger 
die ongenadig het wiel van zijn slijpmolen draaien laat.

Therapie of duiveluitdrijving, trompetten van de laatste dag,
zelfs god op zijn wolk kan de voorbije uren niet verbleken.
Kom maar met je wreed verhaal, valse leeuwerik,
duurbetaalde kraaien hebben de nachtegaal met
verve mores geleerd, hun kleurboek voor volwassenen,
met lijntjes overwoekerd, ligt op de leestafels van
de exorcist. In het rivierzand van de lege bedding
glinsteren minuscule splinters van een verdronken hart.

In het onmetelijke donker niet groter dan een ster.

-sleeping boy: Noorse schilder Odd Nerdrum (1944)
-de nachtegaal: de Japanse kunstenaar Teisai Hokuba (1771-1844)