Het mysterieuze licht van deze beginnende herfstdag.
Onze foto-apparaten zijn getraind om dit hoogst persoonlijke licht te vervormen in hun voorgeprogrammeerde algemene instellingen al dan niet aan te vullen met modieuze filters.
Ook al probeer je de fabrieksinstellingen uit te schakelen en zelf het vrij ingewikkelde mechanisme te besturen met de gekende handmatige ingrepen, het licht wacht niet.
Tot je, met het grondig opruimen van de intussen bovenmenselijk uitgegroeide boekenschat, je in de vroege uren een album terugvindt dat je ooit met het helaas ter ziele gegane ‘Boekenvoordeel’ aanschafte en wegens zijn uitzonderlijk formaat (35 cm x 30 cm) helemaal onderaan een stapel klasseerde en nu, na al die jaren, als een eerder begraven schat op ‘herontdekking’ lag te wachten.
‘Bay/Sky’ gespiegeld met de naam van de fotograaf ‘Joel Meyerowitz’.
Het kostte je toen 285 Bfr oftewel 15 H.Fl, ongeveer 7,13 euro, met aanpassing van de levensduurte een 10 euro terwijl je het bij Bol tweede hands terugvindt voor 99 euro (!) en voor wie even verder kijkt dan zijn bol rond is, ook voor tien tot vijftien euro kan aangeschaft worden.

In mijn collectie bewonderde fotografen vind ik Joel Meyerowitz (1938) terug als straatfotograaf, als uitzonderlijk enig toegelaten fotograaf op Ground Zero in NY en in tal van andere publicaties. Een bezige bij, nu vooraan in de tachtig.
Je vindt in dit artikel de weg naar zijn website. De foto’s hier zijn slechts ‘aanduidingen’ om ze op ware grootte te kunnen bekijken.

‘One of the most highly regarded color photographers of the second half of the twentieth century, Joel Meyerowitz published his first book of photographs, Cape Light, in 1978. His glowing images of the coast and towns of Cape Cod struck a popular chord, and the book went on to sell 150,000 copies. A follow-up project, the Bay/Sky series, was produced in the 1980s near Meyerowitz’s summer home in Provincetown. Like the images in Cape Light, the Bay/Sky series was shot with a large format Deardorff camera that resulted in detailed, meditative images.

He also started experimenting with photography equipment; in 1976, he switched from using a 35mm camera to the elephantine Deardorff. The pictures in this exhibit were taken with the Deardorff between 1979 to 1989.’

Norman Mailer schreef een voorwoord, maar het werkelijke programma bij dit visuele feest is van de fotograaf zelf, als slotpagina van het boek, nog gedrukt in Milaan en gebonden in Verona.

The sea is mystery. lt is with wonder that we come to her shore. The works presented here form a response to my own sense of wonder. lt occurred to me, after years of feeling the siren’s call to the water’s edge, that l must try to photograph what it is that draws me back. There is no story. This is simply a book of days.
Today was crystalline, this day was dark, one day brings to mind a flower petal, another the inside of a shell. Some days are metal: steely, leaden, silver, golden. Other days are minerals or gems: emerald, turquoise, jade, crystal.
Strange that density and hardness are used to describe something fluid and translucent. Always a mystery.

I have used a type of camera that is an anachronism in this time when speed and immediate satisfaction are in demand. My instrument, an 8 x 10 view camera, is large and slow and capable of describing everything without slurring any detail in sight can look at the footprint on the shoreline and the distant horizon at the same time with equal clarity. lt parses the light through all its nuance. lts fidelity is breathtaking. When l have this camera with me l feel awake to everything around me. When the question of how to photograph the sea and sky arose, l was caught. lt’s not as easy as you might think.

Photography reduces our deep three dimensional world to the plane of two: up and down, left and right. Near and far are an illusion, once that the laws of Renaissance perspective have conditioned us to accept by something close appearing larger than something far away. This is emphasized by streets and trees and buildings arrowing away from us, growing smaller and drawing together as they diminish.
Facing the deep bowl of space of sea and sky, one is struck by the absence of landmarks with which to measure distance. One can briefly feel what it was like to navigate the open sea with stars alone for reckoning.

As I faced this space l recognized the irony of my question. Here with a camera that looks hard at everything l would try to photograph emptiness. Often nothing is happening. lt is as it is. A breeze creates a rill on the water. The horizon is erased by atmosphere, the tide changes direction, the azimuth of the light shifts with the season, clouds come and go. Simple everyday phenomena occurring right here, right now, are what there is to work with. l think of these works as field photographs in which attention is paid to everything in the frame and everything has equal importance. These were moments of brief duration when the siren’s call drew me out of my reverie and showed me once again the mystery of reality.

Met dat mysterie van de werkelijkheid is ook de kwetsbaarheid van dit project duidelijk gemaakt. Mijn copies van het werk, als schermafbeeldingen ontleend uit zijn website, zijn al andere interpretaties door kleine tonaliteitsverschillen in de mengeling van de fragiele tinten. Op de afgedrukte papieren versie -inderaad degelijk Italiaans vakwerk uit 1993- zijn ze het dichtsbij het uiteindelijk ‘amen’ van de kunstenaar, maar op de heldere schermen krijgen ze dan weer een ongewilde maar een bijna doorzichtig karakter.
De vraag of wij deze formaten (22,5cm x 29cm) kwalitatief nog herkennen op onze meestal kleinere tot zeer kleine schermen kan gesteld worden.
Terug naar het papier! Leve de heuse monitoren.

De platen zijn achteraan genummerd en krijgen een summiere inhoudelijke aanduiding. Enkele voorbeelden:

1 Down/Hard Line Fall 1984
2 Midmorning/Silver Early Fall 1988
3 Early Morning Midsummer 1988
4 Afternoon Midsummer 1986
5 First Light Fall 1987
6 Late Afternoon/No Horizon Late Summer 1985
7 Noon Summer 1981
8 Morning-Leaden/Passing Storm Summer1983
9 Midafternoon/Furled Cloud Winter 1992
10 Late Afternoon/Black Bar Summer 1984

Ze blijven echter ongebonden aan hun vastgelegd moment want de aandachtige kijker voelt bijna de rillingen van het water, de fluctuerende lichtinval, het sfumato van de wolken. Ik bedoel: al zijn het moment-opnames ze symboliseren voortdurend andere kwaliteiten en emoties van het licht.
Juist door hun voorbijgaan, -het voortdurend veranderen- vindt de kijker een aansluiting met zijn eigen ‘voorbijgaan’ in alle betekenissen van het woord.
Wat overblijft is het licht. Een troostend licht waarvan de diepte en omvang ons mee opneemt in de stroom van het leven waaruit wij even zichtbaar werden en weer opgaan in dat mysterie van de werkelijkheid.

https://www.joelmeyerowitz.com/baysky