Vergelijken we de relatie van man-jongen met de huwelijksrelatie dan zien we al dadelijk het verschil in de openheid’ van de relatie.

‘Ruimtelijk’ open.
In de Economie en de kunst van de huishouding had men te maken met een binaire ruimtelijke structuur waarbij de plaats van de echtlieden nauwkeurig werd onderscheiden: buitenshuis voor de man, binnenshuis voor de echtgenote.

Met de knaap vindt het spel in een heel andere ruimte plaats: een gemeenschappelijke ruimte, tenminste vanaf het moment dat het kind een bepaalde leeftijd heeft bereikt- de ruimte van de straat en verzamelplaatsen, met enkele strategische punten (zoals het gymnasium), maar een ruimte waar iedereen vrij beweegt.

Daardoor moet je de knaap achtervolgen en najagen, hem afwachten op de plaats waar hij misschien langskomt, en hem grijpen waar hij zich bevindt.

Van de kant van de minnaars: het gymnasium door te rennen, met hem op jacht gaan, samen oefeningen doen waarbij de oudere soms niet meer mee kan en dit het onderwerp wordt van ironische jammerklachten.

Een andere openheid is de vrijheid want -eens de jongen geen slaaf is- kan men over hem geen enkele statuaire macht uitoefenen: hij is vrij om te kiezen, te aanvaarden of te weigeren, om bepaalde voorkeuren te hebben of bepaalde beslissingen te nemen.

Wil men iets van hem gedaan krijgen dan moet men hem kunnen overtuigen, en heeft hij recht om dat niet toe te staan.

‘Wie zijn voorkeur wil behouden moet in zijn ogen over mogelijke rivalen zegevieren en daarvoor aanzien, kwaliteiten en geschenken naar voren schuiven, maar het is aan de knaap zelf om te beslissen.’

Zeker van de overwinning ben je nooit als je deze strijd aangaat.

Een mooi voorbeeld daarvan vinden in de Hieron van Xenophon.
De Tiran Hieron vindt zijn relatie met zijn echtgenote noch die met een knaap plezierig: gunsten die je krijgt komen vanuit je macht, niet vanuit een vrijwillige inzet, een ware liefde.
Het feit dat je over een despotische macht beschikt, werpt met een knaap – en Hieron is op Dailochus verliefd- andere hindernissen op.
Hij staat erop om de gunsten van de jongen uit vrije wil te krijgen, uit vriendschap.
Wat een genoegen bijvoorbeeld om ‘blikken’ te wisselen met een vriend die je gevoelens beantwoordt. En wat zijn zijn vragen en antwoorden bekoorlijk.
In het geval van het huwelijk vindt de problematisering plaats vanuit een statuaire betrekking plaats die de man zijn macht geeft over zijn vrouw, de anderen, het familiegoed en de huisgenoten.

In het geval van de betrekking met knapen moet de ethiek van het genot over leeftijdsverschillen heen fijngevoelige strategieën gebruiken die rekening moeten houden met de vrijheid van een ander, zijn bevoegdheid om te weigeren en de noodzaak zijn toestemming te verkrijgen.

Een mooi eerbetoon aan de zelfstandigheid van de jongen die heden ten dage tot een bepaalde leeftijd tot nul is herleid wat betreft zijn mogelijkheid om relaties aan te gaan, maar blijkbaar ten volle meetelt als hij bushokjes in elkaar ramt of medemensen te lijf gaat.
Vreemd.