Zul je zeggen
toen was ik het niet
toen was ik de jongen in de boomgaard
nu de brombeer of de verlepte vrouw achter het raam?

Zul je zeggen
Ik was de zoekende,
ik had geen tijd om dartel als ik was
over de diepte van de plassen
na te denken?

Zul je zeggen
ik hield van warme chocolade
of brood gesmeerd bij maneschijn
en jongens wat waren we zot
dat we het wondere bij het weerbericht klasseerden?

Zul je zeggen
het is geen gezicht
de margrietjes naast de zonnebloemen
jaja, hun kopjes weten wel de zon te vinden
maar wat ben je vlug beschaamd gemaakt
als ze weten dat jij van zonnebloemen hield,
zo’n reuzebloem moest toch beter weten.

Zul je zeggen
dat wat je zei toen nooit gezegd is
dat wat je dacht en waar je hevig naar verlangde
aan zomergekte is te wijten, nu de wintertijd
de herinneringen krakend heeft bevroren?

Zul je zeggen
wat anderen willen dat je zegt, in jouw belang overigens-
-iemand die het goed met je meent, weet je wel-
dus zeg je wat ze zeggen,
niets is immers zo verschrikkelijk als alleen te zwijgen.

Dus zeg maar niets.
Op elke dag past een gezicht
als je maar niet vergeet hoe mooi je was
toen je wist te zwijgen,
en je je lippen
voor het hemelse gezang gebruikte

Die zuivere noten van een kus,
-misvorm hem niet met woorden tot een grimlach-
onze ogen gesloten
onze harten ver geopend.

Matroosje, laat alle woorden wegwaaien
in de zoute wind.