(The golden girl, Dod Procter (1892-1972)

Op sterk water
worden jullie verzameld.

De schoonheid
ten top
maar levenloos

Beati immaculati in via

De laatste exemplaren
tot de altaren
van de consumptie
verheven.

Al het heimwee
dat niet kan worden uitgeziekt
in hun doodse schoonheid
geconcentreerd.

Relieken
van een kwijnend avondland.

Met schietklare
wapens omgeven,
met wetboeken omsingeld
veroordeeld
tot de zuivere hulpeloosheid.

Ik hou van je vloeken
en als je je in m’n armen nestelde
rook je vaak
naar hooi en musjes.

Ver weg is soms dichtbij