Waarde Theodore Silverstein,

Mijn aanhef is een beetje plechtig voor een oude bekende, maar laten we de afstand die er zou kunnen gegroeid zijn als voorzichtige maatstaf nemen, en ons eerst weer aan elkaar bekend maken.

Het was de maand juni van 2004 toen we elkaar voor het eerst schreven.
De vlijtige lezer kan onze correspondentie op dit blog nog altijd navlooien overigens.
Ik ben sinds enige tijd weer terug van mijn zwerftochten, beladen met indrukken en schetsboeken, ik was spreker op diverse congressen en graag gehoord in internationale kringen, en nu ik weer in Europa ben (ik verzwijg nog een tijdje het land) dacht ik weer eens even Uw blog te bezoeken.

Ja, groot was mijn verbazing toen ik je ‘gedicht’ las: ‘de psychiater’.
Van een warm welkom gesproken!

Je zult me dadelijk repliceren dat het gedicht of tekst of hoe je ’t ook wil noemen, een persoonlijk doorleefde ervaring was, maar dan nog doet het mij eerder denken aan de opeenstapeling van cliché’s die omtrent ons beroep in omloop zijn.

Omdat beelden meer vertellen dan woorden, zegt men (en inderdaad, men zegt zoveel, maar kom…) bracht ik deze mooie werken mee van een jonge Amerikaanse kunstenaar Jeff Cohen.

Hij verdeelt zijn werk in vierkante tegeltjes zodat je je gaat afvragen of hij het op die manier heeft samengesteld dan wel of hij het na voltooing verdeeld heeft.

Als nieuwsgierig mens trok ik dus naar de kunstenaar en ik ontdekte twee dingen omtrent deze werken:
1. Hij werkt met olie op hout.
2. De vierkantjes zijn niet gelijk, ze verschillen van elkaar!

Ik wil daarmee duidelijk maken dat wat het oog ‘denkt’ te zien (een mooi beeld, zo’n denkend oog) er in werkelijkheid NIET is.
Wij zien wat we graag zien, en aldus denken wij vaak ook wat we graag denken, en we nemen dan deze gedachten nogal vlug voor waarheid en werkelijk aan.

Misschien denk je dat Jeff vanuit de fotografie werkt, maar hij is een heuse schilder die met olieverf bezig is.
Wel komt hij uit de grafische sector en de computergrafiek is hem niet vreemd, integendeel, maar toen kwam het jaar 2000, en..
Ik laat hem zelf aan het woord:

In the winter of 2000, Atlanta was hit by a major ice storm. Here in the South, we’re not really equipped to deal with major winter weather. When it hits, we’re not prepared. Schools close, cars crash into each other, anarchy ensues. And I’m not talking about major snow storms here, I mean an inch or two of snow! But the ice storm of 2000 was worse than that. We had freezing rain, then regular rain, then a hard freeze. The power lines became covered with ice, and the weight of the ice pulled the lines down all over the Atlanta area. Power crews were busy for over a week trying to restore order. Meanwhile, my family had a predicament. We couldn’t use our computers! We went through our board games and played all the card games we could think of, and then we just sat around staring at each other. I finally decided it was a great time to get out the old paints and see what I could do. The flood gates opened! I haven’t stopped painting since. Over the years I have sold my work online and through many galleries throughout the U.S. I now have over 600 paintings in collections on five continents.

Wat ik wil aantonen?

1. De som van het geheel is meer dan het geheel, door de som te maken, het optellen van al tegeltjes krijg je onvermoede aspecten van het geheel te zien.

‘When I look at a painting and say “wow!” it’s not because of something I can explain. It has something to do with context; with what the painting reminds me of. It has something to do with novelty; with how the painting shows me something I haven’t seen before.’

2. Wat een ramp schijnt te zijn, kan een weg naar nieuwe werkelijkheden worden.

3. De werkelijkheid is nooit belangrijk, maar het is de liefde voor iets of iemand die ze interessant maakt.

I believe that you should buy a painting because you love it, not because it may be worth something someday, or because it was painted by someone who is supposedly “important.”

Denk daar maar eens overna, en…ik hoor volgende week wel wat je erover denkt.

Uw teruggekeerde G. Dumortier, psychiater.

 

---