Dat je over je eigen kinderschouders mee kunt kijken?
Of wist je al als kind:
achter mij sta ik als man of vrouw.
Voor ons beiden ligt het tedere kerstekind

In het puurste licht van overkant, ook
die ons zijn voorgegaan,
en op dagen als de deze ons intens bewonen.

Zie ons staan, ontdaan nu wij verenigd zijn.
De deuren openen voor wie een rustplaats zoekt.
Het schamele en het schone in onze ziel bezingen:
‘Amor, amor, quam dulcis est amor.’

Achter elke kerstmis schuilt het lentelicht.
De winter gaat voorbij.

(schilderij is van Lorenzo Costa, 1490, de engel hoort thuis in ons huis.)