L’homme blessé van Courbet.

Het begon met de droom van
broederlijkheid
gelijkheid
en tenslotte: vrijheid.

Elke droom kost bloed.

Wat men met ijver onthoofdde,
stak sneller nog de kop weer op.

Napoleon rolde over Europa,
deze jonge Corsikaanse oorlogsmisdadiger
die tot op de dag van vandaag vereerd wordt.

Nieuwe rijken met nieuwe titels.
De oude rijken zuchtten opgelucht.

En overal, tot ver voorbij Waterlo
des hommes blessés.

De koningen kwamen terug
en al werd de Europese taart opnieuw verdeeld
des hommes blessés
tot in de uithoeken van de arbeiderscité’s.

Dit werd de eeuw van alles nieuw.
Licht in de straten.
Stemmen langs de draden.

De treinen globaliseerden zonder weerga.

Engeland heerste over de wereld.
Duitsland pompte zich op tot één vader-staat.

En al die nieuwe dingen
werden weldra op de slagvelden van de grote oorlog uitgetest.

O, o, o, les hommes blessés.

Miljoenen liepen het vaderschap mis.
De onbestaande kinderen vonden nergens rust.

En in Oostenrijk loopt alweer een jongen rond
met kunstenaarsdromen, een gesjeesde architect.

Des hommes blessés.