Beste Theodore,

In tijden van verwarring, van sociale onrust, vergeten we telkens weer dat de tijd vooruitgaat, dat denken en analyseren ons eerder kan helpen dan paniek of morele verontwaardiging. De tijd staat niet stil dan, hij keert terug. Terug naar de mytische zoektochten naar het monster, de draak, de heks die ons betovert en wiens schuld het is dat het ons zo slecht gaat.

Vroeger werden heksen verbrand juist omdat vrouwen onafhanklijker kunnen leven, dichter bij de natuur staan dan hun hitsige soortgenoten, en dat hebben ze in grote getale bezuurd.
En telkens weer als het monster te veel op onszelf ging lijken, zochten we koortsachtig naar een reïncarnatie van deze heksen om ze op te jagen en te vernietigen, en dat doen we dan nog voor het goed van de mensheid ook, want stel je voor…

Hier valt de tijd telkens in scherven. Ook deze dagen. We lullen heel wat af over de rechtse Bush, over de macht van het kapitaal, de misbruiken in de Kerk, maar als het erop aankomt roepen wij luid: koop niet bij Joden, smijt de pedo’s in kampen of zet ze tegen de muur, geen genade voor de terroristen, weg met onevenwichtigen die dit land besturen, en lees er sommige bekende blaadjes maar op na.

WIJ ZIJN ONZE EIGEN VIJAND, waarde Theodore. Wij keren naar de primitiefste tijden als we beginnen te herkennen dat onze vijand inderdaad op onszelf gelijkt. Dat dulden we niet.

Ik hoop dat we aan deze hel mogen ontsnappen. De deuren staan open. En waar wij dachten dat er heksen woonden, kwamen we onszelf tegen.

Je psychiater en vaak net zo angstige G. Dumortier