De grafische en picturale kunsten herhalen zichzelf.
Dat is menselijk.
Ik las je opstel over oorsprokelijkheid en het grote slappe echokoor.
(Herinner je O che bon echo, van Lassus?)

Het waarnemen van de werkelijkheid bestaat niet.
DE werkelijkheid is onbestaande, dus laat staan het waarnemen ervan.

Onze verhouding tot ‘een’ werkelijkheid is al een beter uitgangspunt.
Je kunt die werkelijkheid ‘ervaring’ noemen, en haar pluriformiteit maakt kunst net zo boeiend.

Ik hou van de zuivere kleuren, van de tonaliteiten waarin de verf en de penseelstreek nog aanwezig is.

Klassiek voorbeeld is Van Gogh, maar minder bekend maar door mij evenzeer geliefd is Carolyn Harris, USA, North Carolina en New York als studieplaatsen.

. At first glance they are so deceptively simple and straightforward–a winter landscape, trees in a garden or flowers in a vase–that one might miss their complexity and deeper beauty. Stylistically, as in the lush summertime oil called Perfect Day, East Gloucester I, Harris’s vision displays affinities to the landscapes of George Bellows and John Sloan, while her clarity and direct paint application prompt this viewer to think also of more contemporary artists, like Louisa Matthiasdottir and Robert De Niro, Sr. Her vision is passionate without being overly romantic, her drawing fluid and her color brilliantly understated.

Ik probeer me zoveel mogelijk van ‘art-gelul’ te onthouden, maar de direktheid van haar kleuren, de soberheid waarmee haar beeld wordt opgebouwd, de beweging (ook in de rust) van haar gemoed die doordringt in de beweging van de borstelstreek, het zijn elementen waarbij woorden overbodig worden en puur genieten de hoofdzaak vormt.

Kleur.
De onderdelen zijn onbelangrijk geworden.
De totaliteit van het lichtspel en de directheid van de beweging zijn haar onderwerp.

Persoonlijk vind ik haar heel erg ‘mannelijk’ schilderen, al zullen kleuren en aanvoelen van het licht wel heel vrouwelijke eigenschappen zijn.

Ik vermoed dat het globaal ervaren van de werkelijkheid nauw aansluit bij het intuïtieve.
Mannen zullen een totaliteit uit onderdelen opbouwen en ik meen dat vrouwen vanuit de globaliteit details ervaren, maar meer dan vermoedens zijn het niet.

Passionate.
Ja, inderdaad, maar dan een passie die vanuit het onderwerp vertrekt terwijl wij, mannen onze passie projecteren in een landschap.

En de rest is zwijgen.
En kijken.