De boodschap van een verdwaalde ster, short story

Natuurlijk zou ik je een brief schrijven. Er zijn er die ver vooruitlopen -je ziet dat ook bij kinderen op tocht door bossen en landerijen-, die nog voor de anderen een vermoeden zullen krijgen van het landschap, al opgewonden terugkomen en hun vrienden enthousiast over hun ontdekkingen vertellen met een ijver die je laat geloven dat zij daardoor het alleenrecht opeisen van hun waarnemingen door ze uit werkelijke vreugde of uit een beetje boosaardigheid, nog voor de anderen het nieuwe met eigen ogen kunnen waarnemen,  haar uitvoerig  onder woorden brengen met de oude overtuiging dat het nieuwe daardoor hun eigendom wordt.
Het is die oude drift die ik bewonder bij mijn collega’s maar tegelijkertijd wantrouw omdat in onze wetenschap elke ontdekking een eigenaar krijgt toegewezen die in overleg met de tragere geesten voor een uitgewerkte waarneming zal zorgen en daardoor een hemellichaam op zijn, haar naam mag schrijven.

Zo spreek je in de wiskunde over het magisch vierkant van Franklin ook al was de man zich niet helemaal bewust van de prachtige symmetrie die hij met zijn 8 x 8 veroorzaakte. Georges-Louis Leclerc gaf de naam van zijn graafschap Buffon aan de Monte Carlossimulatie door een naald op een vel papier met lijnen te laten vallen en door het aantal keren dat ze een lijn raakte een schatting verkreeg voor de waarde van de wiskundige constante pi (3,1415).
Wist hij veel dat zijn simulatie door Ferni zou gebruikt worden om eigenschappen van het neutron te bestuderen en bij de ontwikkeling van een atoombom tijdens de tweede Wereldoorlog er het Manhattan Project mee zou ontwikkelen. Maar het waren duidelijk vindingen die onder de naam van de ontdekker bekend zijn geworden.

Black eye-galaxie (M 64): Dit is een van de meest ongewone galaxieen aan de hemel. Ze lijkt op een gewoon spiraalstelsel met dichtgewonden armen, maar door een 100 tot 150mm telescoop zie je dat een kolossale stofwolk het centrum ervan domineert, waardoor ze er eruitziet als een zwart oog.

Het vreemde sterrenstelsel Zwarteoog werd door Pigott en Johan Elert Bode ontdekt, onafhankelijk van elkaar, maar dat zich daaruit een ster zou losmaken die een onduidelijke koers beschrijft is mijn ontdekking temeer daar ik die koers als een soort geschreven codes ben gaan lezen.
Te gek, of te hoge ouderdom? Ik weet wanneer ik een intellectuele structuur zie, en de boodschap van die verdwaalde ster is zo’n structuur!
Misschien is het de voorbode van een supernova maar het feit dat het stelsel ook wel eens ‘The Sleeping Beauty galaxy’ is gaan heten duidt eens te meer op een wonderlijke eigenschap van dit stelsel dat zich uitstrekt met een diameter van meer dan 50.000 lichtjaren op zo’n 14 tot 20 miljoen lichtjaren van ons.

Of het nu werkelijk een hemellichaam is dat zich uit dit stelsel losmaakt of we wellicht een door intellect gecodeerd signaal waarnemen in de bewegingen laat ik nog in het midden.
Waar de beweging lange tijd ophield begon ik een nieuwe codering. Zo verkreeg ik een aantal tekens die ook door hun herhaling op een code kunnen duiden.
De langste pauze was voor mij een aanwijzing om te denken aan een nieuwe boodschap.
De twee reeksen hebben zich gedurende enkele maanden in dezelfde zin herhaald.

Voor ik het dus aan de wereld bekend maak stuur ik jou wat ik denk voor ‘codes’ of ‘woordfragmenten’ te kunnen houden: de tekens, vectoren,  die ik kon afleiden uit de koersveranderingen van die losgekomen ster. Misschien een formule, een mededeling van een ver geëvolueerde beschaving? Voorlopig dus ten zeerste geheim! Zou jij me kunnen zeggen of hier iets uit af te leiden is?

Het zijn, denk ik twee losstaande constructies, zinnetjes, mededelingen of uitroepen. Hier en daar zijn dezelfde tekens een bewijs van gecodeerd taalgebruik.
Ik wil je best bij mijn ontdekking betrekken, dan kunnen we na de Kerst onze eerste bevindingen publiceren. Best mogelijk dat het nonsens zijn, dat ik me wat voorstel, maar je weet nooit waar het intellect zich verbergt! Hierbij een copie van de constructies die ik uit de baan van de verdwaalde ster heb afgleid. Mijn bijdragen over asymetrische cryptografie hebben dus toch een weg geopend, veronderstellen we.
Hopelijk was het geen dwaaltocht in de hyperruimte.

Ziehier:

Waarde collega,

De twee zinnetjes zijn twee mededelingen in het Jiddisch met het Hebreeuwse alfabet:

איך האָב דיך אױך ליב!

איך װעל אײַך שרײַבן אַ בריװ

-Ikh hob dikh oykh lib.
-Ikh vel aykh shraybn a briv.

-Ik heb je ook lief.
-Ik wil je een briefje schrijven.

Dr. Barn Alexander
Felix Hausdorf-studies.
Geniet van rustige feestdagen.

Een gezegde van mijn Poolse grootmoeder: Zelfs achter de oneindigheid van de sterrenhemel ben je nog zichtbaar. Niet bang zijn, kind.  Ik blijf je koesteren.