Uit mijn verzameling beelden heb ik de laatste weken al enkele malen foto’s gebruikt van E.M. Sint Petersburg, het is een merkwaardige fotograaf die al wereldwijd heeft tentoongesteld en die luistert naar de naam Eugeny Mokhorev, wonende te Sint Petersburg.

Omdat ze een mengeling weergeven, een bijna overbelichting van die tegenstelling ‘onschuld’ en ‘alledaagsheid’, dacht ik dat ze uitstekend konden dienen om onze serie weer op een andere manier te belichten.

We keren terug naar 1897 waar Sexual Inversion verschijnt.

Erkentelijk voor Symonds bijdrage besluit Ellis naast zijn eigen naam ook die van Symonds op de voorpagina af te drukken.
(herinnering: Symonds was in 1893 overleden)

Voor Brown (biograaf van Symonds) was het een slag.
Hij dreigt met een proces en koopt tenslotte de gehele voorraad  van het boek op om het te vernietigen.

Aanvang 1897 tekent James een portret van Hawtorne.
Hawtorne moest binnen de beperkte manoeuvreerruimte van de gemeenschap waarin hij leeft uitdrukking geven aan zijn gedachten.
Dat dwingt hem tot een soort verborgenheid en uiterste beperktheid van thematiek.

‘It was a question of looking behind and beneath for the suggestive idea, the artistic motive, the effect of all of which was an invaluable training for the faculty that evokes and enhances.
This ingenuity grew alert and irrepressible as it maneuvred for the back view and turned up the under side of common aspects- the laws secretly broken, the impulses secretly felt, the hidden passions, the double lives, the dark corners, the closed rooms, the skeletons in the cupboard and the feast.
It made in short and cherised, for fancy’s sake, a mystery and glamour where there were otherwise non very ready to its hand; so that it enden by living in a world of things symbolic and allegoric, a presentation of objects casting, in every case, far behind them a shadow more curious and more amusing than the apparent figure.’

22 juli 1897: Het gedoe van de Londense jubileumfeesten ontloopt James met graagte. Hij zal niet aanwezig zijn bij de beroemde rijtoer van Koningin Victoria op deze datum.

En evenmin zal James met Shaw de volgende dag Ibsens Ghosts zien opvoeren.
Hij heeft met zijn eigen geesten te doen.

‘I quitted London as early as possible in June.’
“Bornemouth” (het elegante winterverblijf van de Londenaars) is in summer full of peace and emptiness for me, that is, of almost everything but ghosts- Alice (James) passed there the greater part of her first winter in England-when I was some three months near her, and it was there that I saw almost all I did see of the greet R.L.S. (Stevenson)

In de prachtige zomer van 1897 is James opnieuw op reis.
Hij logeert er in augustus in Dunwich.
In zijn notities lezen we hoe diep hij er zich met Dickens verbonden voelt nu hij in de geboorteplaats van Copperfield verblijft, en dat die invloed al heel vroeg begonnen is.

Het is maar een kleine stap naar Blyth en hij maakt er zijn kleine pelgrimage naar het kerkje van Davids slaperige zondagen.

Wie herinnert zich niet welke andere kleine David de kwade geesten van zijn gouvernante trachtte uit te drijven?
Wiens gedachten gaan niet uit naar de liefelijke gouvernante die later David Copperfields moeder zal zijn?

Engeland zit vol illustraties van Phiz:

‘…everything in England, in old-time corners, has connecting touch and the quality of illustration, and that in particulary golden August, with an impression in every bush, the immediate vision, wherever one meets it, easily attaches and suffices.’

Dunwich, gelegen in het district met de merkwaardige naam Blyth, beschrijft James als ‘not even the ghost of its dead self.’

Het oude stadje is in zee verdwenen.
James reist intussen door per ‘rijwiel’ naar Aldeburg, de geboorteplaats van de dichter Crabbe, bewonderd door Eduard Fitzgerald, wiens bewerking van Omar Khayams kwatrijnen juist die zomer onder de aandacht van James is gekomen.

Crabbe was de auteur wiens Peter Grimes (de tragedie van de zeeman en de scheepsjongens) Benjamin Britten tot een opera inspireerde.

Op 28 augustus 1897 publiceert Clement Shorters in The Illustrated London News A.J. Klings illustratie ‘The Babes in the Wood.’

En vergeet niet dat op 1 september van dat jaar H.G. Wells ‘ The Invisible Man verschijnt, die “grotesque romance”.

Op 25 september schrijf James aan Arthur C. Benson, de zoon van de overleden aartsbischop van Canterbury, hem zijn dagboek te sturen.
Deze jongeman met zijn geneigdheid tot het jeugdig schoon van zijn pupillen, heeft in die zomer net door het schrijven van zijn dagboek de neurotische hoofdpijnen overwonnen die hem kwellen.

Op 23 augustus lezen we in het dagboek:

‘I never had the courage to begin this sort of Diary before, but W.J.C(ory) inspires me.
I shall be glad if I can keep it up. I used to think I should not be long-lived, and felt ominously.
Now I wd. give much to have kept one.
It is the answer to all the people like my self who want to write and cannot.’

Begin oktober 1897 is Steads Real Ghost Stories verschenen.

Op 7 oktober 1897 is James net terug van een verblijf op Ford Castle, een middeleeuws kasteel waar hij verbleef in de ‘King James’ Tower’.
“As high and square and crenellated as any perambulating ghost could desire” zegt Sheppard in 1974.

In november 1897 verscshijnt Steads’ Review of Revieuws de geïllustreerde bespreking van Rosie Pitmans Undine.

In oktober-november 1897 verschijnt Sexual Inversion voor de tweede keer, dit maal zonder de naam van Symonds.
Het blijft echter voor de goede naam van Symonds een bedenkelijk boek.

Waarschijnlijk tot opluchting van Brown, grijpt de censor in en doet het boek als ‘scandalous and obscene’ in de ban.

Henry James schrijft aan The Turn of the Screw

---