
Beste Theodore
Sluit morgen het water af, blokkeer de voedseltoevoer en veroorzaak een onherstelbare electriciteitspanne en wat er dan na drie dagen nog overblijft van cultuur, zal makkelijk op dit lijntje aan te vullen zijn. Vrijwel NIETS.
In gedachten zag ik je tussen de kudden liggen (we hopen tenslotte tot aan onze laatste ademsnik dat er een engel verschijnt!) en vrede op aarde voor de mensen van goede wil zal inderdaad net zo ver weg geweest zijn als de leegte aan cultuur die ik hierboven schetste.
Onze families weten wat vluchten, onderduiken en strijden om het bestaan betekent: de strijd om een beetje warmte, licht en voedsel en al de rest is geneuzel voor de scenario-schrijvers. Ik besef het als ik de foto’ s bekijk en hun afwezige stemmen hoor die toen nog vol vertrouwen onze kant uitkeken.
Toch stuur ik je een andere eros (cupido) nu we weldra de onbestaande heilige valentijn moeten gedenken.
Al zie je zijn boog niet, hij is er nog altijd en zijn trefzekerheid is groot. Hij heet in het latijn “spes” en dat is dat ouderwetse woord “hoop”.
In de grootste verlatenheid raakt hij onze harten net zo goed als in de euforie van betere tijden. Niet dat hij de prins op het witte paard zal zijn, degene die ons uit een lange dodenslaap moet wakker kussen. Hij is de schoonheid zelve en waarschijnlijk heeft hij zelfs zijn onzichtbare boog niet nodig en volstaan enkele blikken van zijn prachtige ogen om je te verwarmen.
Wij zijn de vreselijke verhalen van de feuilletons en goedkope afleveringen gewend geworden, maar ik denk dat je met minder wonderen toch je wonderlijk kunt voelen.
Zijn alomtegenwoordigheid, ook in deze grauwe regendagen, zijn moeilijk te bereiken woorden of gebaren, ik denk dat hij in de naderende lente schuilt als in de ogen van de kleine Hazelaar waarover je zo mooi schreef.
Hij is schaamteloos mooi, laat zich niet van de wijs brengen door wat anderen voorschrijven (of bang voor zijn). Net zoals de donkerte van de nacht is hij aanwezig in de onzichtbaarheid van de essentiële dingen: brood, woorden op straat geroepen, een flard muziek, een kus.
Silverstein, de onzichtbaarheid heeft zijn prijs, maar wie de moed heeft hem te betalen zal de schoonheid van de onzichtbare boog smaken.
Je psychiater G. Dumortier