Waarde Heer Dumortier,

Van harte bedankt voor je verhaaltje waarin de monsters steeds in anderen herkend worden. Het is een bekend verhaal. Laten we de goden bidden dat zij de omstandigheden waarin wij leven mogen begunstigen zodat we uit het donker durven komen, niet meer bang voor wat we maar zijn.

Tenslotte wordt het licht alleen maar zichtbaar door het duistere. Dat begrepen de 17de eeuwse schilders zoals Caravaggio en Georges de la Tour heel goed.
Ik stuur je hierbij een mooi schilderij van de la Tour: de jonge Jezus in de timmerwerkplaats van zijn pa.
Hij houdt de kaars vast, dekt ze zelfs een beetje af met zijn handje terwijl zijn bebaarde vader met een scheepsboor een gat maakt in een blok hout.
De lamp maakt de duisternis voelbaar en omgekeerd zorgt de donkerte voor de duidelijke aanwezigheid van het schijnsel. Latour was heel populair in zijn tijd (1593-1652) en werd daarna compleet vergeten om in de 20ste eeuw weer ontdekt te worden.

Er zijn maar enkele werken van hem die ik graag herbekijk waaronder dit mooie duo, en een jonge Johannes in de woestijn. Natuurlijk werd de la Tour geprezen om zijn lichteffecten en vaak gingen die effekten het affekt overheersen zoals dat wel meer met affecties gebeurt. Maar in de meest menselijke werken is de wonderlijke werking tussen licht en donker verwant met onze innerlijkheid waarin het duistere herkent wordt bij gratie van het lichte.
Waar zou de kleine Jezus naar kijken, heb ik me afgevraagd. Komt zijn jonge moeder binnen, zeggen dat het tijd is om te gaan slapen, of ziet hij in de donkerte achter zijn vader de vage omtrekken van veel pijn en lijden?

Misschien belichten wij elkaar ook te selectief en oordelen of veroordelen wij elkaar vanuit één segmentje van een persoonlijkheid terwijl de schoonheid in het donker blijft.
Ziet het kind die naderende pijn, de pijn van woorden. Ook in woorden kun je verdrinken of stikken.

De boor dringt schroefsgewijze door in het hout, zo wreten woorden die weldra weer overal te koop zijn mij aan, mij en de mijnen.
Een ander schilderij van de la Tour stelt een jongen voor die het licht uitblaast. De kortste weg naar de onzichtbaarheid.

Je vriend in licht en duisternis, Theodore Silverstein