‘Openbaar onderwijs moet op alle niveaus het vermogen tot ontwikkeling brengen om zich de ervaringen van anderen voor te stellen en deel te hebben aan hun lijden.’

Deze zin van Martha Nussbaum zou boven elk bed moeten hangen van mensen die met opvoeding zijn begaan.

Het gekwebbel van onderwijs dat moet aansluiten op bedrijfsdoelen kan niet zonder de diepgaande ontwikkeling van het doel in die zin beschreven.

‘Dat houdt in dat geesteswetenschappen en kunst vanaf de basisschool een grote plaats in het onderwijs moeten krijgen, zodat de kinderen zich geleidelijk steeds meer passende oordelen eigen maken en steeds beter in staat zijn zich in steeds meer mensen in te leven.’

‘Dit is geen triviale of voor de hand liggende kwestie; op alle niveaus worden de geesteswetenschappen en de kunst in het onderwijs in toenemende mate gemarginaliseerd.

Het is niet zo dat ze alleen maar bijdragen tot goed burgerschap, want ze verrijken het leven en inzicht van mensen ook op allerlei andere fronten.
We moeten echter duidelijk maken dat deze vakken daadwerkelijk een belangrijke, onvervangbare bijdrage leveren aan goed burgerschap.

Zonder deze bijdrage krijgen we hoogstwaarschijnlijk stompzinnige, emotioneel zielloze burgers, overgeleverd aan de agressieve wensen waarmee een innerlijk leven zonder oog voor het beeld van anderen zo vaak gepaard gaat.

Het bezuinigen op die vakken staat garant voor pathalogisch narcisme, voor burgers die moeite hebben om contact met andere mensen te leggen in het besef wat de desbetreffende onderwerpen voor mensen betekenen.’

Deze uitspraken zijn zo sterk dat ik het daarbij vandaag wil houden want ze nopen tot nadenken, tot vergelijken en onderzoek naar onze praktijk.

We zullen morgen concrete mogelijkheden ontwikkelen.

Heeft U ook een grote afwezigheid opgemerkt in het programma van Panorama waarin 12 wijzen het hadden over de splitsing van België?
François Mitterand had er alvast nog zes kunstenaars en filosofen bijgedaan om over dergelijk politiek onderwerp te praten.