Zullen we nog eens een wandeling maken door de tuinen van de verbeelding?

Eerst en vooral een prachtige uitvoering van ‘Es ist volbracht’, waar zowel de jonge alt als de viola da gamba muzikale toppunten van schoonheid hoorbaar maken. (uitvoering 1985)

En dan daarbij, deze tekst van John Addington Symonds:

He was all beautiful: as fair
As summer in the silent trees;
As bright as sunshine on the leas;
As gentle as the evening air.

His voice was swifter than the lark;
Softer than thistle-down his cheek;
His eyes were stars that shyly break
At sundown ere the skies are dark.

I found him in a lowly place:
He sang clear songs that made me weep:
Long nights he ruled my soul in sleep:
Long days I thought upon his face.

He realised that he was homosexual at a very early age and had vivid dreams of being in a room surrounded by naked sailors. At Harrow school his innate timidity and romanticism caused him to be disgusted by the abundant homosexual activity available to the other boys there. His confusion led him to accuse the Harrow headmaster, Dr Vaughan, of loving one of his pupils, and with the help of his father, achieved the removal of Dr Vaughan from the school. This malicious act was to haunt Symonds later in life.

Even at this time Symonds was in love with a choirboy, Willie Dyer and twice exchanged kisses with him. However, his father advised that he might be accused of the same as his recent victim, Dr Vaughan.

We zullen het nog hebben over deze John Addington Symonds, maar als ik de tuinen van de verbeelding citeerde, dan was het de verbeelding als gids om de verschillende beelden en klanken hier aanwezig samen te brengen, want de onderdelen zijn zo werkelijk als werkelijk kan zijn.

Het gaat trouwens in Es ist volbracht ook om verraad, en dat je zoiets een leven lang kan parten spelen mag duidelijk zijn in ons eigen leven, want we verraden minstens onszelf enkele keren per (dag, week, maand, jaar) om maar te zwijgen van diegene die ons omringen of omringden.

En om het niet romantisch te maken, koos ik voor die prachtige altstem waarin de jongen en de volwassene zo kleurrijk combineren.

We zullen het dus hebben over het boek dat in 1897 verschijnt en waarin Havelock Ellis en John Addington Sysmonds over Sexual Inversion’ schrijven, en dat was nieuw!

We beginnen een volgende keer met een mooi fragment uit dit werk.
Intussen wens ik je veel luistergenot met die prachtige stem en dat innige viola da gamba-spel, zomaar uit het niets in je oor.

Er zijn nog intense momenten, de dag voor de ten hemelopneming van Maria.
En als ons deze hoogte niet vergund is, blijft de muziek en het beeld als innige troost voor de aardsen over.