Aan zichzelf gebonden

Een wonderlijk zelfportret is dit, het portret van Dick Ket en zijn vader.
Dick Ket, op de voorgrond is slechts 37 geworden. (1902-1940)
Ik denk niet dat hij, na 1930, zijn geboortedorp Bennekom nog heeft verlaten, zelfs verder dan het tuinhek durfde hij niet.
Hij had een zwakke gezondheid, een ongeneeslijk hartlijden en een pleinvrees zoals dat nu heet, zodat hij aan het ouderlijke huis gebonden bleef.

Zijn vader op de achtergrond wordt met een fles afgebeeld, de man was apothekers-assistent, terwijl de randen van een opgespannen schilderdoek achter Dick op zijn beroep wijzen: kunstenaar.

Dit portret in houtskool en zwart krijt aangevuld met penseel maakte hij twee jaar voor zijn dood.
Landschappen en zelfportretten, werken waarvoor hij het huis niet uit moest, vormen de kern van zijn werk.
Ook de figuur van zijn vader duikt geregeld op terwijl zijn moeder, met wie hij een verstoorde relatie had, afwezig blijft in zijn werk.

Hijzelf gaf allerlei diepere betekenissen aan zijn werk, betekenissen die vaak voor ons niet uit het werk zijn af te lezen.

Hij blijft met de buitenwereld verbonden door briefwisseling.
Zo schrijft hij aan een vriendin:

“Schildersdrift vergt fysieke inspanning, daartoe ben ik niet in staat, moet me dus schikken en dit suggereert (omdat het natuurlijk in het werk merkbaar is) weinig schilder, meer tekenaar, maar in werkelijkheid is het niet zo”.

Door het gebruik van lijnolie en allerlei nieuwe bindmiddelen zijn sommige werken nu na 50 jaar nog altijd niet droog.

In 2002 was er een overzichtstentoonstelling van zijn werk onder de onhollandse naam: “de martelaar van het marterhaar”.

In de late zomer, in de winkeltuin, voel ik me heel dicht bij de wereld van Ket.
Mocht ik kunnen schilderen dan zou ik nu de bijen schilderen die het druk hebben op de late bloesems van de hedera.
Ik werk in de beslotenheid van mijn eigen atelier, koester de schoonheid van de dingen die mij omringen.
Het licht is van een uitzonderlijke zachtheid, beste Theodore.
Het septemberlicht als zelfportret.
Want de dagen korten voelbaar