Cantus infirmus

Ik weet, het is te veel gevraagd, het streepje licht
dat door de donkerte de eerste vinger van de zon is.

Maar als dat niet kan, dan is een ster
of toch een sikkeltje maan
of zelfs een vuurvliegje
al genoeg.

Ik weet, het is te veel gevraagd, een dansende toorts
die gaten in de nachtelijke duisternis brandt.

Maar als dat niet kan, dan is een ster
of toch een sikkeltje maan
of zelfs een vuurvliegje
al genoeg.

Ik weet het, het is te veel gevraagd, een kaarsvlam
die bevend nog het huis verlicht waarin wij wonen.

Maar als dat niet kan, dan is een ster
of toch een sikkeltje maan
of zelfs een vuurvliegje
al genoeg.

En als dat vuurvliegje voor de zomer is,
laat dan de uil roepen
of in de lente een beetje nachtegaal
of de sneeuw die van de bomen dwarrelt,

want het is stil en donker in ons hart.